Deze week de einddatum van de revalidatie in Sophia te horen gekregen. Vrijdag de 13e is de laaste dag hier. Toepasselijk, wat kan er fout gaan ;). Het is wel een week of 2 eerder dan verwacht, maar het is ook erg goed om straks gewoon weer thuis te zijn.

Nu druk regelen dat ik therapie verder kan oppakken. Ik ga niet poliklinisch verder bij Sophia omdat het eigenlijk nu veel fitness en fysiotherapie is, en dat kan overal, en vooral een stuk dichterbij.

Ik ben voor de 2e keer wezen oefenen met het zit skieen. Dit ging net weer een stukje beter. Ze hadden een iets andere zitskie die nog wat lager was en ik kon weer wat verder buigen in de heupen. Heb ook nog even sneeuw gehapt 🙂 Gelukkig viel ik goed en het dat ook weer geleerd. Heb ook de formulieren voor de inschrijving van de reis ingeleverd. Nu duimen dat ik ook daadwerkelijk mee kan. Er vind namelijk ook een 2e screening plaats en dan kan je alsnog te horen krijgen dat je niet mee kan.

De komende weken is het nog even de laatste loodjes voordat ik thuis kom. Dus veel trainen en oefenen. Dat was het weer 🙂

Ola. Afgelopen dinsdag ben ik voor de 1e training naar Snowworld geweest. Het was even puzzelen om mij goed in het stoeltje te krijgen, maar gelukkig lukte dat.

Het skien voelt best vreemd. Ik had nooit meer zoiets verwacht te kunnen doen, dus ik was erg blij. De therapeuten waren ook erg tevreden. Nu nog 3 keer oefenen en dan richting Oostenrijk in januari.

Woensdag was ik helemaal gebroken. Het was toch wel erg intensief geweest, maar wel op een goede manier. Had zelf ook het idee dat ik ook er net weer wat meer rek in me heupen door had gekregen. Je zit natuurlijk vrij diep in het stoeltje voor langere tijd. Dus qua therapie vind ik dat ik nu meer moet skieen 😉

De dagen ga hier nog snel voorbij. Ben veel aan het trainen en aan het rusten tussendoor. In de avond vaak echt gesloopt, maar dat is positief omdat je dan het gevoel hebt dat je alles hebt gegeven die dag. Wel nog probleem met een wondje in de teen waardoor ik nog niet kan zwemmen.

De antibiotica is gelukkig aangeslagen en de wondroos is weer weg. Waarschijnlijk is de oorzaak een wondje in de grote teen de aanstichter van de de ellende. Deze wordt nu ook goed in de gaten gehouden en verwachting is dat deze ook gauw geneest.

Afgelopen weekend gelukkig wel weer thuis geweest. Thuis slaap ik dan toch weer wat beter en heb je meer je eigen ritme dan in de kliniek. Tenminste kunnen genieten van de mooie dagen, lekker in de zon gezeten.

Vrijdags ben ik wezen passen in de zitski. Geheel tegen de verwachting in pas ik nu al in de zitski. Eerlijk gezegt had ik dat zelf niet verwacht, maar dit zorgt ervoor dat ik binnenkort al een keer in Snowworld kan gaan oefenen. Weer een stapje dichterbij de wintersport 🙂

Nu zorgen dat ik weer gauw het niveau heb van voordat ik ziek werd. Gelukkig kan ik weer vol aan de slag.