Tripje ziekenhuis

Wat heb ik nu weer uitgespookt? Ik had al een week last van griep, maar ik had het idee zal wel met het weer te maken hebben, misschien op de toch gezeten oid en mijn broertje was ook ziek thuis geweest met griep en meer mensen bij de kliniek hadden griepklachten. Geen probleem, uitzieken en weer verder. Het duurde bij mij wat langer, ik dacht dat het misschien wel kwam doordat mijn weerstand lager is.

Helaas kreeg ik op de 9e dag opeens 40,7 koorts en had ik het idee dat ik een spier had verrekt in mijn been. Ook mijn voet deed een hoop pijn, maar daar dacht ik van dat het door de fysio kwam. Bij Sophia wouden ze terecht geen risico nemen met die temperatuur en werd er toch besloten om mijn vrijdagavond in te sturen naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis stelde ze de diagnose Erysipelas (wondroos) of Cellulitis. De symptomen komen deels overeen met griep. Ik had in het begin namelijk het idee dat het onzin was om naar het ziekenhuis te gaan.

Ik heb vrijdagnacht geslapen in het het LUMC, en zaterdags ben ik vervoerd naar het Leyenburg omdat het LUMC vrij vol lag. De antibiotica doet zijn werk en de roodheid in het been is al flink verminderd. Vandaag krijg ik waarschijnlijk te horen dat ik met ontslag kan en de kuur kan afmaken in de revalidatie en thuis.

Wel weer een flinke domper, alles ging erg goed en nu dit ertussen. Nu dus even doorbijten en dan hopelijk weer gauw vol aan de revalidatie.

Tijd vliegt

De tijd in de kliniek gaat hard. We zijn nu al weer 2,5 week verder sinds de laatste blogpost.

Ik ben elke dag nog aan het oefenen om weer wat meer spieren te krijgen in de benen, heupen en torso. Het is echt van 0 beginnen dus de stapjes die ik maak zijn erg klein. Ook de conditie van die spieren mag erg verbeterd worden. De armen zijn wel redelijk, maar de rest niet 🙂

De stukjes op de motomed gaan steeds langer en makkelijker. Ook heb ik met de handbike een stuk gefietst, 24,5KM naar scheveningen door de duinen. Het was fijn om er ook echt even helemaal uit te zijn.

De vlos is helaas nog niet klaar. De schoenmaker was zelf ook een paar dagen ziek dus nu staat de planning voor a.s. dinsdag. Ik ben benieuwd.

Heel misschien ga ik in januari zelfs op wintersport 🙂 Er is gevraagd of ik interesse heb om mee te gaan met de zitski reis die door het Sophia wordt georganiseerd. Lijkt me erg gaaf, maar we moeten wel kijken of ik uberhaupt wel in z’n zitski kan. Je moet je redelijk opvouwen, en laat dat nu niet echt een sterk punt meer zijn. Wel ga ik elke keer een stukje verder met de heupen, maar ik kom amper bij de 90 graden. Dat is natuurlijk al een stuk meer als voorheen, maar het is nog een lange weg.

Met het weer van afgelopen week (en komende week??) is het niet echt aantrekkelijk geweest om buiten te fietsen. Hopelijk wordt het gauw weer wat minder wisselvallig.

Tot binnenkort weer.

6 weken controle

Vandaag drukke dag gehad. Naar het LUMC geweest voor controle van de heupen.

Er zijn vandaag ook foto’s gemaakt van de heup en ik hoef gelukkig morgen niet apart terug voor foto’s. Volgens de chirurg was alles goed, geen verrassingen.

Bij Sophia ook een gesprek gehad. Ze zijn ook tevreden hoe het nu gaat. Ze hebben de verwachting dat de revalidatie nog 8 weken zal duren (klinisch) en daarna poliklinische revalidatie. Ik ben zelf ook wel blij hierom, dat geeft mij de kans om te werken aan mijn revalidatiedoelen.

Morgen krijg ik nieuwe VLOS (voorlopig orthopedische schoenen) aangemeten. We gaan proberen de voet weer in de juiste stand te krijgen omdat de situatie weer veranderd is. Gelukkig zijn de neuropathie klachten flink verminderd sinds vorig jaar waardoor er een stuk meer mogelijk is.

Voor de rest veel spierpijn en lekker moe s’avonds. Geeft een voldaan gevoel om echt flink bezig te zijn.