Zo, eindelijk schrijf ik zelf weer eens wat op het blog. Momenteel gaat het redelijk goed. Ik kan weer wat dingen ondernemen en op pad gaan met de auto. Die vrijheid is erg fijn. We zijn bijvoorbeeld al lekker uit eten geweest en ik heb met de auto lekker kunnen rondrijden in de omgeving. Het geeft me soms het gevoel dat ik niet ziek ben, maar gewoon weer normaal kan zijn. Dat is voor mij het meest fijne gevoel wat ik sinds 2 maanden heb gehad. Het normaal kunnen zijn. Ik hoop dat het gauw weer iets gewoon gaat zijn, niet ziek voelen.

De behandeling met chemo is eigenlijk zo zwaar door al die vervelende bijwerkingen. Nu heb ik ook weer een bijwerking die heel veel pijn in de voeten veroorzaakt. Het was zo pijnlijk dat we om half een s’nachts naar het ziekenhuis zijn gegaan. Gelukkig krijg ik nu epilepsie medicijnen die hiervoor helpen. Erg vaag maar wel fijn. En als bijwerking van die medicijnen is er slaperigheid, wat wel fijn is omdat ik nu bijna een hele nacht doorslaap. Voor het eerst een fijne bijwerking 🙂

Voor de rest blijft het lastig. Ik wordt op 8 augustus weer voor 3 weken opgenomen in het ziekenhuis. Ik weet al dat ik weer hele vervelende chemo ga krijgen waar ik veel last van de bijwerkingen heb, dus verstopte darmen. Ik zie er daarom best wel tegenop, maar je hebt geen keuze. Ik probeer er dus maar niet teveel aan te denken.

groeten Bas