Zo, ben nu al een weekje thuis en het is erg wennen. Erg confronterend voor me, ben natuurlijk bijna een jaar en 8 maanden echt weg geweest en ging weg in een totaal andere situatie. De afgelopen tijd ben ik alleen maar bezig geweest met overleven en nu moet ik weer beginnen met het opbouwen van een eigen ritme.

Het is allemaal erg aanpassen nu ik in de rolstoel zit. Hele simpele dingen kosten veel tijd en ik kan niet meer overal bij. Wel is het gewoon erg fijn om op je eigen klok te kunnen leven. Je kan eten wanneer en wat je wil. Gelukkig al weer wat lekkere dingen kunnen koken en lekker film kunnen kijken achter me eigen tv 🙂

Het weekje antibiotica was weer pittig. Laatste dagen goed beroerd geweest en dan is het erg zwaar om thuis te zijn. Gelukkig is dat voorbij en knap ik weer snel op. Ik hoop dat het dit keer gewerkt heeft want ben er echt helemaal klaar mee. Wil ook graag starten met poliklinische revalidatie (zwemmen & fitness).

Ben nog druk met de gemeente in overleg over de badkamer. Het duurt allemaal erg lang en niks gaat makkelijk. Ze hebben eerst me gevraagd 2 offertes in te leveren, dan doe je dat en dan vinden ze het te duur en willen ze hun eigen rekenmodule erop loslaten. Waarom doen ze dat dan niet in 1e instantie? Gelukkig is de aanvraag voor een elektrische handbike wel goedgekeurd, dus binnenkort komen ze die opmeten.

De VVE is ondertussen druk bezig met het nadenken hoe ze de aanpassingen willen maken voor de middelste entree. Gelukkig zien zij wel de voordelen voor de hele flat en staan welwillend tegenover het idee. Wel zijn er nog wat praktische problemen die we moeten oplossen maar dat lijkt allemaal zijn gang te gaan. Het gaat alleen niet echt snel omdat het in de vergadering moet worden voorgelegd, dus ik verwacht pas begin volgend jaar dat men überhaupt kan beginnen. Maar de wil is er gelukkig wel.

Nu dus rustig verder met het opbouwen van de conditie en het aanpassen aan thuis te zijn.