Gisteren voor het eerst in het zwembad geweest. Erg fijn dat het zo snel kon. Ik ben op een soort brandcard naar het zwembad gereden die met een grote stalen arm in het water kan worden gelaten. Dan drijf ik zo de brandcard af. Erg vreemd zo na al die tijd.

Het ging vrij goed, heb rechtop gestaan in het water. Het is ideaal omdat je gewoon zo weinig weegt in het water. De bodem van het zwembad kan naar elke gewenste diepte zakken. Het zwembad is verdeeld in 3 segmenten zodat er voldoende ruimte is voor andere mensen om ook te oefenen.

Na het zwemmen was ik echt helemaal gebroken. Het is zo enorm intensief dat ik echt helemaal knockout in bed lag s’avonds. Vandaag voel ik goed alle spieren 🙂 Hopelijk trekt dat weer gauw weg. Plan is om te zorgen dat ik regelmatig van het zwembad gebruik mag maken omdat het zoveel voordelen bied voor het herstel.

Vanmiddag gaan we de rolstoel testen. Het wordt flink aanpoten want de verwachtingen zijn hoog. Ik heb soms wel twijfel of ik het aankan, maar ik zorg dat ik het eerst probeer en niet op voorhand de worst case scenario’s ga bedenken waarom iets niet zou lukken. Ook is het erg fijn om de steun te krijgen van de fysiotherapeut die ik hier vorige keer had. Dat motiveert ook. Met de zusters kan ik gelukkig ook goed overweg.

Ook heb ik kennis gemaakt met wat medepatienten. Er is een man die ik ken van mijn vorige opname en die is helaas ook hier net teruggekomen door complicaties. Wel erg gezellig om hem te zien. Tevens is er hier een jongen (21 jaar) die ook leukemie heeft gehad en nu 2 kunstheupen heeft. Ik geloofde het eerst bijna niet. Ik heb goed met hem kunnen kletsen en dat praat wel erg fijn. Wel heeft hij een totaal andere voorgeschiedenis maar dat maakt het voor hem ook niet makkelijker dan bijvoorbeeld mijn situatie. Hij is ook door van der Heijden geopereerd en was ook erg positief over hem.

Tot de volgende update!