Zo en toen was het opeens weekend. Om eerlijk te zijn is mijn tijdsbesef verdwenen. Je bent het grootste deel van de dag bezig met wanneer ga ik naar het ziekenhuis en wat moet ik thuis nog doen. Konijn snapt er ook niets meer van. Die vraagt zich volgens mij af waar die grote reus is die hem altijd opjaagt. Als ik thuis ben komt hij opvallend veel bij mij in de buurt zitten en ik kan hem zowaar in 1 keer aaien. Het is toch wel erg fijn dat de kleine zwarte rat in huis is. Hoe gek het misschien ook klinkt is het wel fijn om ook even thuis te zijn. Even niks en gewoon met een bord op schoot tv kijken. Het liefst een zo stom mogelijke serie waar ik niet bij na hoef te denken.

Bas heeft te horen gekregen dat zijn Prednison goed aanslaat. Als het op deze manier blijft werken dan starten ze na 1 week prednison met de chemo. De gesprekken met medepatiënten op de afdeling zijn voor zowel Bas als mij erg fijn. Het grootste deel van de patiënten is erg positief en dat heeft een goede uitwerking op elkaar. Hoe gek het ook klinkt proberen we soms ook wel lol te maken. Elkaar klieren en plagen is iets wat we erg graag doen.

Opzich gaat het vandaag goed met Bas. Hij is spraakzaam, loopt rond met harry (zijn infuus paal) en fiets wat op de hometrainer. Ik zit veel achter de laptop en kijk soms wat tv samen met Bas. Het is erg fijn dat mensen op bezoek komen. Een praatje maken en verschillende gezichten zien is erg fijn.