Het eerste nachtje slapen thuis zit erop. Het was best pittig want mijn matras was uiteraard te kort 🙂 en ik lag daardoor niet helemaal lekker. Gevolg veel wakker en een geirriteerde stuit.

Gelukkig was de zaterdag erg goed gegaan. Richard was langsgekomen om me te helpen als ik er niet meer uit zou komen. In de avond kwam Patrick ook nog langs en hebben we ouderwets film gekeken en bank gehangen. Het was erg gezellig.

Zondag was ik echt moe, door het slechte slapen en natuurlijk doordat het erg intensief was voor mij. Je wordt met een hoop dingen weer geconfronteerd, de invaliditeit en ook dat je nu in een leeg huis terecht komt. Het zet je weer flink aan het denken over de afgelopen tijd en vooral wat de toekomst zal brengen.

Maandag ben ik gebeld door de microbioloog van het LUMC. Die heeft goed kunnen uitleggen wat nu de plannen zijn voor de vervolgbehandeling en welke stappen we nemen. De mensen in mijn omgeving zijn getest om eventuele herbesmetting uit te sluiten. De resultaten moeten daar volgende week van binnen zijn als ik naar het LUMC ga voor een gesprek. Het grappige is dat men hier heel strict is over de isolatie, terwijl ik in het LUMC helemaal geen speciale maatregelen hoef te nemen en gewoon als een normale patient naar het spreekuur mag.

Voor de rest gebeurt er nog een hoop de komende tijd. De hypotheek voor het huis is eindelijk zo goed als rond, de bank is helaas wel heel erg traag met het hele proces geweest. In elk geval kan ik binnenkort naar de notaris voor de laatste handelingen als het goed is. Het is weer een puntje van de lijst af. De aanvraag bij de gemeente voor het aanpassen van de woning is nogsteeds in behandeling. Ook zijn ze nog aan het nadenken over een handbike.

Aanstaand weekend ga ik weer gewoon thuis slapen, op een andere matras en dat gaat hopelijk een stuk beter. Als dat allemaal goed gaat ziet het er echt naar uit dat ik eind deze maand gewoon weer thuis woon. Kan niet wachten 🙂 🙂 🙂