Gisteren een normale dag gehad. Heb wel voor het eerst overgegeven, maar je moet voor de behandeling een soort laxeermiddel drinken. Dat spul is normaal al vies, maar nu de chemo aan de gang is kon ik het niet meer binnenhouden. Gelukkig ben ik niet misselijk en kan ik nog wel lekker en goed blijven eten en drinken.

In de middag wat extra begeleiding gehad van de fysio. Ik lig veel omdat ik ook wat vaker moe ben. Er zit een lijninfuus bij het sleutelbeen waardoor je ook veel op 1 schouder ligt. En dan door de chemo kan dat weer eerder irritatie opwekken als je de verkeerde houding houdt. Dus ik doe nu braaf wat extra oefeningen om dat weer te verlichten. Is wel lastig om te voelen of je het “goed” doet.

De populatie op de afdeling is ook weer veranderd. Zijn een aantal mensen weer weg en weer wat nieuwe. Moet zeggen dat ik de andere positivo’s die er waren wel mis. De huidige zijn allemaal wat meer pessimistisch. Soms wel apart te zien waar ze zich nog druk over maken terwijl je hier ligt. Natuurlijk zijn er een hoop dingen die niet leuk zijn, maar de vooruitzichten dat je beter kan worden en weer naar huis gaat zijn ook veel waard.

Ook een gesprek gehad over het ontvangen van bezoek. Ik merkte dat ik zelf bang was door veel bezoek te ontvangen dat ik eerder of zieker zou worden. Je wil natuurlijk niet extra problemen maken als het niet nodig is. Maar mijn twijfels zijn weg genomen, dus dat is ook wel een geruststelling voor mezelf weer. Zolang het bezoek zelf gezond is (geen verkoudheidjes enzo) is er vrij weinig aan de hand. Braaf handen wassen en dan moet het allemaal goed gaan.

Ik heb redelijk geslapen, wat later als geplanned maar uiteindelijk wel in 1 stuk door. Vandaag heb ik wel weer een zak bloed gekregen wegens een bloedwaarde die net te laag is waardoor je gauw vermoeid bent/raakt. Dus ze gieten er weer wat bloed in, en ik kan daarna weer op het fietsje stappen. Bloeddoping 🙂